اورگانو (Origanum vulgare) گیاهی گلدار از خانواده نعنا (Lamiaceae) است. بومی مناطق معتدل اوراسیا غربی و جنوب غربی و منطقه مدیترانه است.

اورگانو حاوی دو ترکیب قدرتمند به نام­های کارواکرول و تیمول است که ویژگی­های ضد باکتریایی و ضد قارچی دارند. همچنین، این گیاه دارویی از ویژگی­های آنتی اکسیدانی، ضد التهابی، ضد میکروبی، ضد نفخ، ادرارآور، معرق و خلط آور بهره می­برد. از این گیاه می­توان برای درمان سرماخوردگی، رفع گرفتگی بینی، تقویت سیستم ایمنی بدن، رفع گرفتگی­های قاعدگی، بهبود سلامت قلب، کاهش خستگی آدرنال، و مبارزه با دندان درد استفاده کرد. اورگانو در پیشگیری و درمان قند خون بالا نیز موثر است. افزایش باکتری­های مقاوم در برابر آنتی­بیوتیک­ها، علاقه به ترکیبات طبیعی  به­عنوان عوامل ضد میکروبی جایگزین برای کنترل میکروارگانیسم­های بیماریزا را افزایش داده است. اسانس­های گیاهی جایگزین­های جذاب آنتی بیوتیک­ها هستند چرا که طبیعی هستند، دارای باقیمانده نیستند و القاء مقاومت در برابر آنها دشوار است. در بین آنها، اسانس­های غنی از کارواکرول (همچون اسانس اوریگانوم) به­دلیل فعالیت آنتی­باکتریایی بسیار بالا و اثرات ضد عفونی کنندگی به­طور گسترده­ای به­عنوان آنتی بیوتیک طبیعی در اروپا و ایالات متحده استفاده شده­اند. کارواکرول یک مونوترپن فنولی است که در اسانس اورگانو (Origanum vulgare)، با درصد بالا حضور دارد. کارواکرول دارای طیف گسترده­ای از فعالیت­های زیستی است که پتانسیل قابل توجهی برای کاربردهای بالینی مانند فعالیت­های ضد میکروبی، آنتی­اکسیدان و ضد سرطان دارد. فعالیت ضد میکروبی کارواکرول به­دلیل حضور گروه هیدروکسیل آزاد، هیدروفوب بودن و بخش فنول آن نسبت به سایر ترکیبات فرار موجود در اسانس ها بالاتر است. کارواکرول دارای اثر مهار کنندگی بالا در برابر هر دو گروه باکتری­های گرم مثبت و گرم منفی است. کارواکرول در برابر پاتوژن-های Escherichia coli، Salmonella و Bacillus cereus بسیار موثر است. اثر ضد باکتری کارواکرول، که در برابر باکتری­های گرم مثبت نسبت به باکتری­های گرم منفی قوی تر است، عمدتا مبتنی بر آسیب غشای باکتری است. کارواکرول با افزایش نفوذپذیری و دپولاریزه کردن غشای سیتوپلاسمیک، منجر به انحلال نیروی حرکتی پروتون و پس از آن کاهش در سنتز ATP می­شود که منجر به کاهش سایر فرآیندهای سلولی وابسته به انرژی، از جمله سنتز آنزیم­ها و سموم می شود (Nostro and Papalia، ۲۰۱۲). غلظت غیر Biocidal کارواکرول باعث اختلال در رشد طبیعی بیوفیلم، جلوگیری از ایجاد توده پروتئین و توقف در مرحله میکرو کولونی می شود. توانایی ضد میکروبی کارواکرول و اثرات سینرژیک آن در ترکیب با تعدادی از آنتی­بیوتیک­ها، از جمله ماکرولیدها، گزارش شده است (Langeveld et al.، ۲۰۱۴). در بررسی فعالیت آنتی­باکتریال اسانس­های مختلف نشان داده شده که کارواکرول به تنهایی یا در ترکیب با اریترومایسین در برابر استرپتوکوک گروه A مقاوم به اریترومایسین (GAS) بخوبی عمل می­کند و به­طور بالقوه می­تواند به­عنوان ابزار جدید درمان شناخته شود ( Magi et al., 2015). کارواکرول در برابر قارچ­های مختلف نیز بسیار موثر است. کارواکرول فعالیت قارچ­کشی گسترده و بدون عوارض جانبی حتی در برابر سویه­های مقاوم به فلوکونازول دارد. اثربخشی کارواکرول در پیشگیری و درمان کاندیدیازیس واژینال (Vaginal candidiasis) آزمایشگاهی تایید شده است (Chami et al., 2004).

کارواکرول فعالیت ضد ویروسی قوی روی MNV و FCV نشان داده است (Sánchez et al., 2015). نتایج نشان می­دهد که کارواکرول در غلبه بر MNV در طی ۱ ساعت از طریق مواجهه مستقیم با کپسید ویروسی و پس از آن RNA مؤثر است.​